La tragedia del Iogur de fresa

Esta es una canción  mu triste sobre una tragedia amorosa en la que un yogurt de fresa intenta conquistar a unas natillas pidiendole consejo a un vaso de leche que también está en la nevera. Esta canción me la pasó un amigo gallego y  a pesar de que es muy triste, si la oyes te anima y todo. Y esque por mucho que ponga la letra la teneis que oir... 

Érase unha vez/   un iogur de fresa/   namorado dunhas natillas de vainilla/   que vivían na neveira/   un pouco máis arriba/   arriba da súa cabeza./   O iogur de fresa/   intentaba cada día/   achegarse ás natillas/   para explicarlle o que sentía/   pero cada vez que a vía/   tremía/coma un flan./   -"¿Qué podo facer para que se fixe en min?"-/   preguntoulle a un vaso de leite con "nescuik"/   -"Dame un consello, sei que en ti/   mollan magdalenas, "korn flakes" e mais galletas"-/   -"Mira iogur de fresa o que che podo decir/    é que a xunto dela vas a ter que subir"-/    -"!Ai vaso de leite non sei por onde ir"!-/    -Pois apura que mañán caducas".-/    O iogur de fresa armado de valor/   botoulle un par de conservantes/   e así se arriscou/   ata que chegou a arriba/   a xunta do seu amor/    -"Cariño, xa estou contigo"-/    -"Pero como se atreve pedazo descarado/    non ve que estou casada con un biodesnatado/    que non precisa frío durante tres meses/    e non coma vostede"-/    Dixo o iogur de fresa:/"    de todo isto aprendín./    Non Quero un corpo "danone"    /E un cerebro "petit sui".

 ¿Porqué siempre tiene que aver un puto bio desnatado???